„Do Rzeczy” nr 48: Korupcja topi Ukrainę. Czy afera Mindicza pogrąży Zełenskiego?

- Państwo ukraińskie i korupcja to niemal synonimy. Ostatnia afera tylko potwierdza wiedzę powszechnie znaną od dawna. Nowością jednak jest to, że tym razem ślady prowadzą niemal wprost do samego prezydenta – pisze Maciej Pieczyński w tekście „Największa afera Zełenskiego”.

- Położenie militarne Kijowa jest obecnie naprawdę dramatyczne, choć niekoniecznie przesądzone, a położenie polityczne – coraz bardziej kruche – zauważa Wojciech Golonka w artykule „Front ukraiński na krawędzi”.

Na łamach „Do Rzeczy” również:

– Donald Tusk uzyskał posłuszne sobie i znane z bezwzględności narzędzie. Te obawy łagodzi jedynie świadomość, że nowy marszałek Sejmu Włodzimierz Czarzasty zawsze w pierwszej kolejności myśli o tym, jak zadbać o własne interesy. Dlatego w określonych okolicznościach może spisać Tuska na straty – pisze Piotr Semka w tekście „Czerwony janczar Tuska”.

– W ostatnich tygodniach przez Sejm przeszło kilka ustaw testujących wrażliwość Karola Nawrockiego na kwestie wolności lub obciążeń fiskalnych. Każda z nich jest w jakimś sensie perfidną pułapką na prezydenta – zauważa Łukasz Warzecha w artykule „Wszystkie weta prezydenta”.

– Islamiści przejmują władzę nad małymi miastami we Francji – alarmuje Agnieszka Golańska-Bault w tekście artykule „Halalizacja francuskiej codzienności”.

– 4 listopada upłynęły dokładnie 92 lata od egzekucji Jana Malisza. Mężczyzna zawisł na szubienicy na podwórzu krakowskiego więzienia św. Michała jesienią roku 1933. O ile początkowo upatrywano w nim tylko mordercę, o tyle jego zachowanie na sali sądowej, gdzie manifestował szaloną miłość do żony – wspólniczki w zbrodni – zmieniło nieco nastawienie opinii publicznej do tego małżeństwa –przypomina Łukasz Czarnecki w artykule „Miłość, nędza i morderstwo”.

– Nie można wykluczyć, że sprawcom wysadzenia torów chodziło o podtrzymanie w Polsce nastrojów antyrosyjskich, które w ostatnim czasie zaczynają ustępować antyukraińskim, i o popchnięcie rządu do retorycznych antyputinowskich wzmożeń – ocenia Rafał A. Ziemkiewicz w tekście „Podpalanie państwa z dykty”.

W najnowszym numerze także: Memches broni Terlikowskiego przed Dehnelem, Przybylski odkrywa ukryty skarb Europy, Gociek ocenia film „Norymberga”, Semka zwiedza rzymską wystawę.

Nowy numer „Do Rzeczy” w sprzedaży od 24 listopada 2025 r. Można go też czytać w aplikacji Kiosk Google Play (Google Newsstand), która umożliwia między innymi dodawanie własnych notatek do tekstów. Tygodnik „Do Rzeczy” jest również dostępny w wersji cyfrowej u dystrybutorów prasy elektronicznej, m.in. w Nexto, e-Kiosk oraz w aplikacji WPROST KIOSK odpowiednio dla systemu Android i systemu iOS.

Do Rzeczy S.A. (wcześniej Orle Pióro S.A.) to konserwatywno-liberalny wydawca tygodnika „Do Rzeczy” oraz miesięcznika „Historia Do Rzeczy”, który od ponad dekady dostarcza czytelnikom rzetelne i niezależne treści publicystyczne, kontynuując tradycję wolnościowego i krytycznego dziennikarstwa. Publikacje te promują wartości konserwatywne, wolnorynkowe i patriotyczne, stanowiąc alternatywę dla mediów progresywnych.

Spółka konsekwentnie rozwija swoją ofertę publicystyczną i cyfrową, umacniając pozycję wiodącego medium konserwatywno-liberalnego w Polsce. Planowany debiut na rynku NewConnect w IV kwartale 2025 roku otworzy nowe możliwości rozwoju, obejmujące ekspansję w obszarze mediów cyfrowych, wdrożenie nowoczesnych rozwiązań technologicznych
oraz dywersyfikację źródeł przychodów, co wzmocni jej stabilność i niezależność finansową.

Strategiczne cele spółki obejmują również rozwój telewizji internetowej, produkcję nowych formatów wideo i podcastów, intensyfikację działań na platformach społecznościowych oraz serwisach VOD. W planach jest także uruchomienie nowoczesnej platformy e-commerce, która umożliwi dystrybucję treści cyfrowych, produktów premium oraz wybranych instrumentów finansowych.

Dzięki tym działaniom Do Rzeczy S.A. dąży do dalszego umocnienia swojej pozycji jako najważniejszego medium konserwatywno-liberalnego w Polsce, zapewniając jednocześnie nowe możliwości rozwoju i zwiększenie niezależności finansowej.