„Do Rzeczy” nr 37: Kto wygra tę wojnę? Po wizycie w USA: Tusk nie ma pomysłu na Nawrockiego

- Przypisywane Albertowi Einsteinowi powiedzenie powiada, że głupi jest ten, kto mierząc się z problemem, wielokrotnie robi to samo w taki sam sposób, za każdym razem licząc na inny niż zawsze rezultat. Bez wątpienia tak właśnie zachowuje się nasz „salon” – zauważa Rafał A. Ziemkiewicz w tekście “Czy Tusk jest głupi?”.

Na łamach „Do Rzeczy” również:

– Wojsko to nie cyrk – mówi gen. Leon Komornicki, były zastępca szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, wiceprezes Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego komentując w rozmowie z Ryszardem Gromadzkim katastrofę samolotu F-16.

– Uliczne gadżety z brązu wyłaniają się z poziomu trotuaru. Ze swej natury są wesołkowate i kokietliwe, pozbawione intelektualnych ambicji. Zdaniem niektórych – sympatyczne. Wielu jednak uważa, że to lansowanie szmiry za publiczną mamonę. Hajs płynie do bardziej lub mniej znanych artystów, odlewników i montażystów – stwierdza Monika Małkowska w artykule “Krasnaloza w natarciu”.

– Kadry decydują o wszystkim – mawiał towarzysz Stalin. Co jednak robić, gdy to właśnie kadr brakuje? Przed takim dylematem stanął Donald Tusk. Nawet gdyby premier chciał rządzić, to nie ma kim. Konsekwencje tych braków są dla stanu państwa dramatyczne – ostrzega Jan Fiedorczuk w tekście “Krótka ławka Tuska”.

– Tylko w Niemczech rywalizacja o to, gdzie znajduje się najstarsza udokumentowana smażalnia kiełbas, może wywołać tyle emocji – zauważa Piotr Semka w tekście “Wielka wojna o małą kiełbaskę”.

– Statystyki zabitych i rannych od pocisków w niektórych miastach USA od lat mrożą krew w żyłach. Donald Trump nazwał niedawno Chicago „światową stolicą morderstw” i chce wysłać na jego ulice żołnierzy Gwardii Narodowej. Wcześniej zaprowadził porządek w Los Angeles i w Waszyngtonie. A to nie koniec. Prezydent rozważa wysłanie wojska do Baltimore, Nowego Jorku, Nowego Orleanu, Portland, Seattle i San Francisco – stwiedza Jacek Przybylski w artykule “Trump robi porządki”.

– Każda wojna, a nawet ludobójstwo, daje okazję do zarobku. Nie inaczej jest także w przypadku trwającego od
7 października 2023 r. konfliktu na Bliskim Wschodzie – pisze Jakub Wozinski w tekście “Kto zarabia na dramacie Gazy?”

W najnowszym numerze również Paweł Chmielewski ostrzega przed nieuchronną szariatyzacją Europy.

Nowy numer „Do Rzeczy” w sprzedaży od 8 września 2025 r. Można go też czytać w aplikacji Kiosk Google Play (Google Newsstand), która umożliwia między innymi dodawanie własnych notatek do tekstów. Tygodnik „Do Rzeczy” jest również dostępny w wersji cyfrowej u dystrybutorów prasy elektronicznej, m.in. w Nexto, e-Kiosk oraz w aplikacji WPROST KIOSK odpowiednio dla systemu Android i systemu iOS.

Do Rzeczy S.A. (wcześniej Orle Pióro S.A.) to konserwatywno-liberalny wydawca tygodnika
„Do Rzeczy” oraz miesięcznika „Historia Do Rzeczy”, który od ponad dekady dostarcza czytelnikom rzetelne i niezależne treści publicystyczne, kontynuując tradycję wolnościowego i krytycznego dziennikarstwa. Publikacje te promują wartości konserwatywne, wolnorynkowe i patriotyczne, stanowiąc alternatywę dla mediów progresywnych.

Spółka konsekwentnie rozwija swoją ofertę publicystyczną i cyfrową, umacniając pozycję wiodącego medium konserwatywno-liberalnego w Polsce. Planowany debiut na rynku NewConnect w IV kwartale 2025 roku otworzy nowe możliwości rozwoju, obejmujące ekspansję w obszarze mediów cyfrowych, wdrożenie nowoczesnych rozwiązań technologicznych
oraz dywersyfikację źródeł przychodów, co wzmocni jej stabilność i niezależność finansową.

Strategiczne cele spółki obejmują również rozwój telewizji internetowej, produkcję nowych formatów wideo i podcastów, intensyfikację działań na platformach społecznościowych oraz serwisach VOD. W planach jest także uruchomienie nowoczesnej platformy e-commerce, która umożliwi dystrybucję treści cyfrowych, produktów premium oraz wybranych instrumentów finansowych.

Dzięki tym działaniom Do Rzeczy S.A. dąży do dalszego umocnienia swojej pozycji jako najważniejszego medium konserwatywno-liberalnego w Polsce, zapewniając jednocześnie nowe możliwości rozwoju i zwiększenie niezależności finansowej.